Verkiezing Dorpsdichter

Tijdens de nieuwjaarsreceptie van 22 januari 2012 werden de laureaten  van de prestigieuze dichtwedstrijd “Wie wordt eerste dorpsdichter van Eizer”  bekend gemaakt. De opdracht voor de aspirant-dorpsdichters was eenvoudig: maak een gedicht, dat over ons dorp gaat en minstens 5 woorden uit de top-100 van de Eizerse dialectwoorden bevat.

Sommige kandidaten hadden hun werken ingezonden onder een schuilnaam, zoals "Ari Ripu", "Twieë Buueme" of  "Kleinzoon Pollelaine", en het werd pas op de dag des oordeels duidelijk wie  erachter zat.

Uit de 18 ingezonden werken koos de vakjury het gedicht “Motsiklet rettekettet” van Gunnar Michielssen  als het beste en riep Gunnar dan ook prompt uit tot “eerste dorpsdichter van Eizer”;  het talrijk opgekomen publiek schonk daarna de publieksprijs aan Christine Vanhole met haar gedicht “Nobless oblige”.

Motsiklet rettekettet

Aizers is een wreed schoon taal

In Aizer spreiken ze’t allemaal.

Moa as ne vrumde ‘t wilt probeire

Zal ‘m z’n eige rap trompeire.

Eet dat is iets, een kip is een keek.

umme zijn hemden, ziek dat is zeek

goeubele is spèëve, spèëve is braken,

ne vló is ne fiets en rejonne zijn spaken.

Ouvertlest kwam ik ‘s avonds terug van me werk

‘k Wou rap wa goan eten neffest de kerk.

‘k Had zin in een eike en iet voor te drinke.

Dus riep ik: “Patron, een ei met een pinke!”

Een gezojaar?, vroeg ‘m aan mij.

“Wasda”? vroege kik. “Neë, ‘k wil een ei!”

Dieë loekepei zaa: “Wa wilde just hemme?

Een peeroeg messchie, zallek da brenge?”

Ik ‘m toen serieus m’n kas opgefret.

Van ereuze bij Jokke wa Leffes verzet.

Zoeë zat as een kelderdoj ging ik naar huis.

Vroem naar m’n vraa en m’n klein manne thuis.

Serwainst da‘k den berg op kwam gekropen

blèrde m’n vraa: “Ge’t vaneir gezopen!”

Ik hem er gezaa da’k just iet was gaan eten.

“Prullemadut”, zaa ze, “’k wil ’t ni weten”.

Zegget voets, astemblieft, als gij oenger hèt

en iet wilt goan fretten ievrans op de met.

Vroegt dan ne frut. Of ne krok. Of gekapt.

Maar vroegt dan geen ei als ge geen Aizers klapt.

Noblesse oblige

(H)et es ni mier dan wel besteut,

(E)aizer, da ge nekieë bezoenge weut!

Cyriel va Jokke en Julia van den Ongaar,

(H)et zèn er mo ienegste van 't repertwaar.

' T zit ee vol mè sumpel mo bekinde minse,

(E)aizer jo, ei zelfs zain aige Prince.

Ik kan Aizer ee ni presenteire,

Zonder Den Dikke beurgemiester te noemeneire.

En dèn èr oek nog de process,

Raar, een proche woo deië nog oeëut goot no de mes

Gèt et valangerant verstoo,

Leive weut in Aizer nog gedoo!

Ast nekieë ploits geft en ge zoit passeire,

Ni taffele, gienen taïd verdisterweire,

Serwoinst da ge dasjtert baië de roeë of baië de blaa,

Troempeit aa ni: van teeneigen zit er een kojningin neffest aa!